خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
صبح نهم ربيع الاول بود و روز آغازين فرمانروايي عشق. صبح مباركي كه نويدگر حكومت مهر تو بر سرزمين دلها بود.آسمان در پيشگاه جبروتي ات، سر بر خاك ذلت نهاده بود و گوش به فرمانت داشت. فرشتگان، در وسعتي بي نهايت و در سكوتي عظيم، مبهوت زيبايي تو بودند.
نهم ربيع الاول بود و هستي در تب و تاب عجيبي افتاده بود. گويي اين پيامبر(ص) بود كه از حراي زمان بيرون مي آمد و به اذن خدا به اسماء اعظمش تكلم مي كرد.
گويي اين علي(ع) بود كه آمده بود تا براي هميشه، ريشه ظلم و ستم را از صفحه روزگار محو كند.
گويي اين حسين(ع) بود كه آمده بود تا زنده كند روح حقيقت را در كالبد زمان!
آري! نهم ربيع الاول، مصادف با آغاز امامت موعودي است كه چشم همة عاشقان و شيفتگان عدالت و انسانيت به راه اوست. او خواهد آمد تا جهان را از عدل و داد پر كند.اين روز، روز آغاز امامت اميد شيعيان و مستضعفان است.
حضرت مهدي (عج) فرزند امام حسن عسگري (ع) و نرجس خاتون در طلوع فجر روز جمعه نيمه شعبان سال 255 هجري قمري در شهر سامرا ديده به جهان گشود.
مادر آنحضرت، دختر يشوعا فرزند قيصر روم بود؛ نام اصلي آن بانو مليكه است كه پس از ازدواج با امام حسن عسگري (ع) به نامهاي ديگري مشهور شد كه مشهورترين آنها عبارتند از نرجس، ريحانه، صقيل، سوسن و حكيمه، كه در اين ميان« نرجس» از همه مشهورتر است.
در برخي از احاديث از نرجس خاتون با عنوان بهترين كنيزان ياد شده است. وي شديدا مورد علاقه جدش، قيصر روم، بود. در دوران كودكي، زير نظر اساتيد و معلمان خبره، آداب و رسوم اقوام گوناگون و از جمله زبان عربي را آموخت؛ به‌گونه‌اي كه بر اين زبان تسلط كامل يافت.
مليكه سيزده ساله بود كه جدش ـ قيصر روم ـ مراسم بسيار مجلل و باشكوهي ترتيب داد، تا او را به عقد برادرزاده اش در آورد؛ ولي بر اثر حادثه‌اي شگفت‌آور، تخت برادر زاده‌اش سرنگون شد و او در دم جان سپرد. پس از او بار ديگر مراسم مشابهي ترتيب يافت تا مليكه به عقد ازدواج برادرزاده ديگر قيصر در آيد، ولي او نيز به سرنوشت برادر خود دچار شد.
در همان شب، مليكه در عالم رويا توسط رسول گرامي اسلام به عقد ازدواج امام حسن عسگري عليه السلام درآمد. از آن پس عشق و علاقه به امام حسن عسگري آن‌چنان در قلب مليكه جاي گرفت كه او را از غذا و خوراك بازداشت. روز به روز حالش به ضعف و وخامت گراييد به طوريكه پزشكان از بهبودي‌اش قطع اميد كردند. مليكه همچنان در آتش فراق و جدايي امام حسن عسگري مي‌سوخت تا اينكه شبي در عالم رويا به دست مبارك حضرت زهرا مسلمان گرديد و از آن پس شبي نگذشت مگر اينكه امام حسن عسگري(ع) را درخواب زيارت مي‌كرد.
سرانجام اين بانوي بزرگوار بر اساس دستور امام حسن عسگري(ع) به صورت ناشناس به جمع اسراي روم پيوست و از سوي امام هادي(ع) توسط بشر بن سليمان خريداري شد و به سامرا منتقل گرديد. امام هادي(ع)، نرجس خاتون را به خواهرش حكيمه واگذار كرد تا احكام ديني را به او آموزش دهد.
در اواخر عمر شريف امام هادي(ع)، امام حسن عسگري(ع) با نرجس ازدواج كرد و در سال 255 حضرت امام مهدي (عج)متولد گرديد.
برخي از نامهاي مبارك حضرت مهدي (ع):
1ـ محمد: نام اصلي امام زمان(ع) محمد است. در بسياري از احاديث، آن حضرت همنام و هم‌كنيه رسول بزرگوار اسلام معرفي گرديده است.
2ـ مهدي: مهدي در لغت به معني هدايت‌شده و راه‌يافته است. دليل ناميده‌شدن امام زمان عليه السلام به مهدي راهنمايي و هدايت‌يافتگي به امور مخفي و پنهان بيان شده است.
3- قائم: از آنجا كه حضرت مهدي به‌حق قيام مي‌كند و حق را بر پا مي‌دارد، در احاديث پيشوايان معصوم(ع) قائم به حق ناميده شده است .
4ـ منتظر: منتظر به معناي كسي كه در انتظارش به‌سر مي‌برند.
همچنين احمد، محمود، منصور، عبدالله، صاحب الزمان، خليفه الله و بقيه الله از ديگر نامهاي حضرت مهدي(عج) است.
كنيه هاي آنحضرت عبارتند از : ابوالقاسم، ابوعبدالله و ابوجعفر.
امام زمان(ع) داراي ويژگيهايي است كه از يك جهت به همه انبياء و اولياء شباهت دارد ولي از جهت ديگر با تمام آنان تفاوت دارد.
قيام آن حضرت كه آرزوي تمام شيعيان و مظلومان تمام جهان است داراي ويژگيهايي است كه در روايات ائمه معصومين به آنها اشاراتي شده است .همچنين در قبال امام زمان (ع) و قيام جهاني وي وظايفي براي شيعيان و مواليان حضرت آورده شده است.
قرآن راجع به حضرت مهدى(عج) و اصحاب ايشان مىفرمايد: كسانى كه اگر در زمين به آنان توانايى دهيم نماز را بپا داشته و زكات (به مستحق) بخشيده و به معروف امر نموده و از منكر نهى كنند»، (حج، آيه 41).
امام باقر(ع) در تفسير اين آيه مىفرمايند: «اين آيه براى آل محمد(ع) است؛ يعنى، مهدى(عج) و اصحاب او»،
همچنين در سوره آل عمران آمده است: اى كسانى كه ايمان آوردهايد، صبر كنيد و يكديگر را به صبر واداريد و مرابطه نماييد و تقوا و خداترسى را پيشه سازيد، باشد كه رستگار شويد».(آيه200)
وامام باقر(ع) در تفسير اين آيه شريفه نيزمي فرمايند: «صبر كنيد بر اداى فرايض (يعنى در انجام تكاليف الهى استقامت داشته باشيد) و در برابر دشمنان پايدارى كنيد و با امامتان (كه انتظارش را مىكشيد) مرابطه نماييد»،
بنابراين كساني كه مي خواهند از اصحاب وياران امام زمان(ع) باشند بايد در كسب اين ويژگيهاي اخلاقي بكوشند.
عشق امام زمان(ع) به شيعيان:
امام زمان(ع) شديدا به شيعيان خود عشق مىورزند. بلكه علاقه آن حضرت به شيعيان و دوستانشان خيلى بيشتر از علاقهاى است كه ما نسبت به آن حضرت داريم. آن حضرت همواره براي شيعيان خود دعا مىكنند. از آن حضرت نقل شده است: «انا غير مهملين لمراعاتكم ولاناسين لذكركم؛ ما هرگز در رعايت احوال شما كوتاهى نمىكنيم و شما را از ياد نمىبريم».
ناگفته نماند ما مكلف به ارتباط به معناى ملاقات با امام زمان(عج) نيستيم آنچه بر ماست جلب رضايت آن بزرگوار مىباشد. ارتباط با امام زمان يعنى خود را به رشته ولايت او بستن و بر خدمت و پيروى و يارى او گردن نهادن و اين يكى از اركان ايمان است كه آدمى خود را به امام خويش مربوط سازد و از او جدا نشود.
اما آنچه در روايات زياد سفارش شده است انتظار فرج است. ما بايد ارتباط معنوى خود را با امام زمان(عج) با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و مستدام نگه داريم. از اين رو بجاست كه خصوصيات منتظر واقعى حضرت مهدى(عج) را بدانيم و سپس آن را عملي كنيم:
خصوصيات منتظران واقعي مهدي(عج):
1- عمل به تكاليف دينى: منتظر واقعى بايد تمام وظايف دينى و احكام الهى را انجام دهد.
2- محزون بودن به علت محروم بودن از زيارت آن وجود مبارك «عزيز على ان ارى الخلق و لاترى و لا اسمع لك حسيسا و لا نجوى...؛بر من گران است كه خلق را ببينم و تو ديده نشوى و سخن آشكار و پنهان تو را نشنوم»، (دعاى ندبه).
3- براى تقويت ارتباط هر روز صبح «دعاى عهد» را بخواند.
4-مطالعه داستانهاى واقعى بزرگانى كه با امام زمان(عج) در ارتباط بودند.
5- انتظار فرج آن حضرت را در دل و ظاهر جلوهگر نمايد. در روايات متعدد داريم كه در زمان غييبت امام زمان(ع) «بهترين اعمال انتظار فرج است».
چرا بهترين اعمال انتظار فرج است؟
فرج؛ يعنى، نصرت و پيروزى و گشايش و مقصود از نصرت و پيروزى حكومت عدل علوى بر حكومتهاى كفر و شرك و بى داد است. حكومت عدل گسترى كه به رهبرى امام عصر(عج) تشكيل مىگردد. بنابراين انتظار فرج، انتظار تحقق يافتن اين آرمان بزرگ و جهانى است و منتظر حقيقى كسى است كه حقيقتا خواهان تشكيل چنين حكومتى باشد و اين خواسته آن گاه جدى و راست است كه شخص منتظر عامل به عدل و گريزان از ستم و تباهى باشد و گرنه انتظار فرج در حد يك ادعا و شعار بى محتوا باقى خواهد بود ازاينرو در روايات آمده است كه انتظار فرج خود فرج است زيرا كسى كه حقيقتا منتظر فرج و ظهور حجت خدا و تأسيس حكومت عدل گستر اوست زندگى خود را بر پايه عدل و داد استوار مىسازد و او انسانى است كه حضور و غيبت امام در نحوه رفتار و سير و سلوكش تفاوتى ندارد و قبل از تشكيل حكومت عدل، او چنين حكومتى را در زندگى خود پايدار ساخته است بنابراين انتظار فرج حقيقى ريشه در معرفت به حق و عدل و ايمان و عشق به آن دارد و آثار آن نيز در عمل نمايان مىگردد و چنين حقيقت اصيل و عميقى با لفظ و شعار به دست نمىآيد و با بى تفاوتى و بى اعتنايى نسبت به مقدمات دينى و رسالتهاى انسانى در تعارض و تناقض است از اين جا نادرستى يك تفسير از انتظار فرج روشن مىشود زيرا بعضى بر اين تصور خام هستند كه انتظار فرج يعنى بى تفاوتى نسبت به آنچه در جوامع بشر مىگذرد و دست روى دست گذاشتن به اميد اينكه امام زمان ظهور كند و آنهارا اصلاح نمايد. انتظار فرج تعهدآفرين و مسؤوليتساز است و با بىتفاوتى و بىاعتنايى به سرنوشت بشر و حقيقت و فضليت منافات دارد.
انتظار فرج يعنى:
الف) معرفت امام معصوم و عادل و پيشواى فضيلت.
ب) ايمان به امامت و قيادت رهبرى الهى و عدالت پيشه.
ج) عشق به عدالت و ارزشهاى انسانى.
ه) اميد به آيندهاى روشن و نويد بخش.
ك) تلاش براى برقرارى حكومتى عدل پيشه و عدل گستر.
ح) رعايت موازين و قوانين دينى و اخلاقى.
خ) داشتن روحيه تعهد و مسؤوليتپذيرى.
اين انتظار فرج است كه بهترين عمل و عبادت است و چنين منتظرى، مقامى عالى دارد و هر گاه در زمان غيبت از دنيا برود به منزله كسانى است كه پس از ظهور حضرت حجت(عج) زنده و تحت فرمان او در راه خدا جهاد مىكنند.
بهترين دعاها در زمان غيبت: دعاى عهد، زيارت آل يس و دعاى ندبه است كه در زمانهاى خاص در طول شبانهروز و هفته خوانده مىشود.
منابع:سايت رشد-پايگاه اطلاع رساني حوزه
نظرات شما عزیزان:
